De Araucaria araucana of slangeden heeft al een hele geschiedenis achter de rug. Men ziet ze vooral in parken en wat grote tuinen. Ze komt oorspronkelijk uit Zuid Amerika en is genoemd naar de stam van de Araucana indianen.
Een auricaria in een voortuin.
bruine en groene kegels.
Het hout van Araucaria soorten in mijn verzameling, komt uit Arizona en Madagaskar en groeide in het Trias [230-200 miljoen jaar geleden] Het grote supercontinent Pangea begon toen uit elkaar te breken. Maar niettemin was er nog op grote delen van de aarde een warm en droog klimaat. Het is dan niet vreemd dat de toenmalige bomen hieraan aangepast waren. Begraven in het zand veranderden ze langzaam van hout in kwarts, waarin bovendien anderen mineralen werden ingesloten.
Hout uit Arizona.
Het is een van de mooiste stukken uit mijn verzameling.
De rode, gele en oranje kleuren worden door ijzermineralen veroorzaakt. Zwart wordt veroorzaakt door mangaan of koolstof. Verder kunnen ook nog koper, kobalt, chroom en uranium voor kleuren zorgen.
Kegels.Doorsnede.
Zo mooi en in patagonië liggen ze voor het oprapen en zijn paadjes gemaakt van versteend hout.
De versteende kegels komen uit Patagonië en stammen uit de Jura, de periode na het Trias.
Antoinette Duijsters 
Mooi inkijkje in een bijzondere verzameling van je.
Die bomen zie je nog wel eens staan in tuinen ja. Maar ik vind ze altijd nogal overheersend (worden erg groot) en meer een vreemde eend in de bijt. Zou ik een huis kopen waar zo’n boom in staat, dan ging die er waarschijnlijk aan (moet ik eerlijk toegeven).
Smaken verschillen natuurlijk.
Aad een tijd geleden, ongeveer 30 -40 jaar waren ze erg in de mode en werden ze veel aangeplant. Maar langzaam verdwijnen ze weer, vooral omdat ze te groot worden. Ze horen in een park of grote tuin thuis.
ja dat is de apentreiter die stond jarenlang bij de buren in de tuin, ik heb er wel over geblogd
Cor, zie ook mijn antwoord aan Aad, maar ik hoop dat je het versteend houd ook gezien heb;-)
prachtige verstening. de boom zelf vind ik overigens niet fraai, dat is zoals bij ieder aspect van smaak persoonlijk.
Labonton, maar het blijft apart, dat deze bomen al zolang bestaan.
Zeer leerzaam weer.
Johan dank je.
We leren elke dag wat bij.
Hans, dat is ook de bedoeling:-)
Mooi inderdaad, maar wel in een park
Paco, ze moeten echt wel ruimte hebben om mooi uit te groeien.
De natuur blijft ons verrassen, mooi
Draver, je raakt er niet op uitgekeken.
Maar ook in jouw provincie kun je versteend hout vinden, toch Antoinette. Toen ik op school zat in Heer, vonden we wel stukken langs holle wegen, althans dat vertelden de broeders ons.
Ceesgegroetje
Cees, het kan, maar heel weinig, net over de grens in België meer. Over dat hout komt nog een blog.
Deze had ik dus gemist… Maar nu staat er een link op mijn blog…;o)
Stripman dank je.